2015, Bro, Hou, Dal, Okc, SA,
We zijn weer vertrokken, grote groep en moet zeggen “de meesten zijn nog gezellig ook”. Op Schiphol ging alles zomaar soepel, waren alleen beetje laks met boarden, maar verder ging alles prima. En eindelijk zijn er ook weer eens dames mee wat de sfeer (en de vertragingen::) ) zeker ten goed komt.
Groep bestaat deze keer uit de nieuwelingen: Rosanne, Nick, Joris, Tom, Robert, Wilco, nog een Peter, Jeroen, Johan, Marita, Patrick en Albin. Voor de 3e keer gaan Marcel, Arjan en Mark mee en Peter en Chris zelfs voor de 5e keer. Maar absolute koploper ben ik zelf haha, 12e keer.
Na een stevige landing, (bij sommigen konden de lekkere vliegtuigbroodjes, waar je overigens gewoon een auto mee kunt wassen, nog net binnen blijven), en een vlotte douane controle, een prima Airtain/gewone trein/metro bracht ons flink op weg. We moesten alleen nog maar een heel klein stukje wandelen naar ons hotel.’
We maken ons op voor de eerste NBA game. Utah Jazz komt op bezoek bij de matige Brooklyn Nets. Oftewel Gordon Hayward (24p en Derrick Favors (22p) tegen de rest. Tot aan de rust gelijk op maar Utah is heer en meester en mij Fantasy spelers laten mij niet in de steek deze avond. Uiteindelijk werd het 88-95 voor de Jazz. Michael J. Fox was de enige bekende.
Snel nog even Downtown bekijken en we lopen van 42nd street over Times Square naar de 53e straat voor de metro naar ons hotel. In die periode daartussen hangen we uiteraard wel de toerist uit en maken we foto’s als een gekke (terwijl die ook gewoon op internet staan). We eten en drinken wat en rond de klok van 23.00 gaat bij de meesten letterlijk het licht uit, in Nederland is het dan 4.00, 5 uur verschil dus.
New York was kort maar krachtig, volgende keer zullen we iets meer wandelen ……
DAG 2, New York naar Houston per vliegtuig, geen wedstrijd.
vandaag dus vroeg uit de veren. 7.15 op La Guardia airport voor onze vlucht naar Houston. Vandaar staat het woord relaxen op het programma en dat klinkt voor sommigen als muziek in de oren.
Vlucht was prima, uurtje of 3,5. Na het ophalen van de huurauto’s, wat helaas niet erg soepel liep bij Dollar Rent, Zijn 3 auto’s op weg naar Lake Conroe, een dorpje op 1 uur van Houston met de naam zegt het al, een groot meer. Geen idee of er iets te doen is maar morgen moeten we naar Dallas en dan zijn we al een stukje op weg. Ondertussen krijgen we nieuws uit Nederland dat Arjan zijn vlucht is geannuleerd en dat hij aan het bier moet en een nachtje moet wachten. Maar hoorde dat hij er rijkelijk voor betaald werd dus elk nadeel heeft ook zijn voordeel. Ik wacht zelf nog op de luchthaven op Joris en Tom en vertrek dan ook naar het hotel.
DAG 3, Cleveland Cavaliers @ Dallas Mavericks, amusementswaarde 7,5
Deze ochtend begint gelukkig iets beter dan gisteren, en dan bedoel ik qua weer. Droog en graadje of 18 ongeveer. De reis gaat per auto van Lake Conroe naar Dallas, een uurtje of 3 rijden. (Ei moet helaas nog even Arjan van de airport halen dus die heeft maximaal tijd om te shoppen. Tijd wel maar koopjes niet gevonden, het was gewoon bagger. 16.00 landde Arjan en nu met spoed naar Dallas. Strakke planning want precies 5 minuten voor aanvang zitten ook wij in het stadion en pikken we het volkslied nog net ff mee.
Hellaas geen mooie zang van een dame of heer maar getetter aan je oren door zo’n vent met een klote trompet, wie dat instrument ooit heeft uitgevonden, moeten ze samen diep in de Grand Canyon gooien, wat een tering herrie. Maar goed, we komen natuurlijk voor Nowitzki (dat Lebron zijn tegenstander is maakt verder niet uit). We zien een gave 1e helft waarbij Cleveland toch wel net iets beter is. In ieder geval wel beter dan het merendeel vd Dallas spelers. De enige Texaan die een ruime voldoende haalde was Chandler Parsons. Lebron was top en J.R. Smith dodelijk van de 3 punt lijn. Eervolle vermelding trouwens nog voor Amare Stoudamire.
Nog ff naar Hooters voor een afzakkertje en rond 00.30 uur ligt iedereen uiterlijk in zijn nest. Morgen naar Oklahoma City.
DAG 4, Los Angels Clippers @ Oklahoma City Thunder, 108-120, Amusementswaarde 8,5.
Vandaag ritje Dallas naar Oklahoma City, uurtje of 3,5. Onderweg nog even langs de outletshops maar we zijn een dag te vroeg, te weinig is nog echt afgeprijst, Hotel in OKC was even lastig te vinden maar nu we hem eenmaal hebben is het maar 5 minuutjes naar het stadion. Het stadion draagt de naam Chesapeake Arena, van buiten niet echt groot en indrukkwekkend maar van binnen ziet het er top uit.
Veruit ook het mee luidruchtige publiek in de NBA. Vandaag komen de Clipper op bezoek, helaas zonder Blake Griffin en Jamal Crawford en ook bij de Thunder ontbreekt nog superster Kevin Durant. Over de wedstrijd het volgende.
De thuiswedstrijd tegen de Los Angeles Clippers moest gewonnen worden om de achtste plaats in het westen in bezit te houden. Geen makkie, want de Clippers hebben ondanks de afwezigheid van Blake Griffin en Jamal Crawford laten zien dat ze aardig mee kunnen komen met de (sub)top. Voor eigen publiek werd OKC verrassend genoeg aan alle kanten weggespeeld, en verloor uiteindelijk vrij kansloos.
Juist sterspeler Russell Westbrook (heb ik in mijn Fantasy League) was de gebeten hond. De man die afgelopen dagen en weken meermaals de basketballwereld in vervoering bracht met zijn triple-doubleswerd vakkundig aan banden gelegd door de verdediging van de Clippers. Het leidde ertoe dat Westbrook niet alleen tot een voor zijn doen bescheiden score kwam (24 punten), maar ook dat hij liefst 10 turnovers had – niet de double-double waarop hij had gehoopt.
Hoe hard het publiek ook bulderde dat Westbrook aanspraak maakte op de titel ‘MVP’ van het seizoen was het toch echt zijn tegenstander Chris Pauldie een slag beter was. Paul had 33 punten en 9 assists, en in zijn kielzog lieten ook Matt Barnes (22 punten), J.J. Redick (25 punten) en DeAndre Jordan (18 punten) zich zien.
Na afloop via en Bluesbar, Hooters eindigde iedereen in Coyote Ugly, de pub waar de schaar geklede dames op de bar dansen. Zijn ze in de film nog mooi en apetijtelijk, hier zijn het sletjes met tattoo’s en volgens mij hoor een varken op mijn bord te liggen en niet op een bar te dansen. Tijd om naar hotel te gaan dus.
DAG 5, Santa Cruz Warriors @ Oklahoma City Blue, amusementswaarde 7 (omdat we dichtbij zaten).
Vandaag een dagje sightseeing OKC. Arjan, Marcel en Ei gaan eerst nog ff naar de golfbaan om onze agressie weg te slaan en rond het middaguur is iedereen Downtown OKC. Eerst naar het Memorial van de Unabomber (Timothy McVeigh of hoe je het ook schrijft) en daarna richting de eet -en drinktentjes. Het is tenslotte 24gr dus terrasweer. We vinden een mooi plekje aan de gracht en het is een beetje ingericht zoals in Utrecht maar dan vele malen kleiner. Er was weer iemand zo slim om zijn telefoon uit zijn broekzak te halen waarbij de autosleutel in het water viel, hoe kan je zo dom zijn. Gelukkig hadden we nog een reservesleutel…………………..in de auto, nonderju. Dat wordt dus zwemmen in het koude water. Gelukkig bestaat er nog iets als een Locksmid in the States en deze had binnen 2 minuten de auto open met zijn inbrekersgereedschap, zo simpel. Koste helaas wel een paar tientjes pfff.
Ei ging daarna nog even een rondje wandelen en zag in het plaatselijke honkbal stadion dat er een Highschool game begon, onze middag was dus ingevuld. Lekker in het zonnetje genieten van sport. Nivo inschatten wordt lastig maar ze raakten de bal aardig en met een eindstand van 7-4 werden wij aangenaam verrast. Grote man werd Cooper Green, hij pitchte prima en maakte 3 honkslagen. En de wedstrijd was nog gratis ook.
Daarna naar de D-Leauge game Oklahoma City Blue vs Santa Cruz Warriors. Beide club zijn satelietteams van respectievelijk Oklahoma City Thunder en Golden State Warriors. Bovendien zien we in deze game de broertjes van Blake Griffin, Klae Thompson en Jeff Teague, toch allemaal toppers in de NBA. Moet zeggen dat we ons prima vermaakt hebben, zaten dicht bij de vloer en ze schieten misschien wat minder zuiver dan de NBA sterren maar rennen en springen kunnen ze zeker. We zullen zien of er ooit nog een in de NBA terrecht komt. Helaas won wederom de uitploeg, er heerst dus echt een vloek op Marita, steeds als zij er bij is verliest het home team.
Na afloop gaat de helft nog naar Hooters of naar een pub. 01:00 uur ligt iedereen in bed.
DAG 6, LA Clippers @ Dallas Mavericks, amusmentswaarde 8,5
Nu op weg van Oklahoma City naar Dallas, ik type dit in de auto terwijl Marcel lekker rijdt, heerlijk. Vanmiddag gaan we eerst even kijken bij het 6th Floor Museum, de plek van waaruit JFK in de jaren 60 werd doodgeschoten. De meesten doen hierbij ook nog een bustour waarbij alles wordt verteld en je niet hoeft te lopen, luie varkens.
Maar het is interessant en 2 uur later wordt de wandeling ingezet naar het stadion van de Mavs. De eerste 5000 mensen krijgen een Mavericks Zonnebril en wij dus uiteraard ook. Als iets gratis is zijn de Nederlanders er als eerste bij.
De wedstrijd verloopt in ieder geval een keer goed. Tot aan de rust gelijk opgaand en na rust neemt Dallas afstand en keken ze nooit meer om. De thuisploeg wint met maar liefst 30 punten verschil, 129-99 voor Dallas dus. O ja, tegenstander was de LA Clippers. Chris Paul was in tegenstelling tot 2 dagen geleden onzichtbaar en grote man aan Dallas zijde was Parsons met 5 op 6 driepunters.
Goede ambiance en pbuliek hield het zelfs vol tot bijna einde wedstrijd, top.
DAG 7, ijshockey Milwaukee Admirals @ Texas Stars 3-4, amusementswaarde 7
Deze dag gaan we de hoofdstad zien van Austin en hopelijk komen we de bekendste inwoners nog tegen, Sandra Bullock, George Bush en Lance Armstrong.
De rest van de groep verliet eindelijk het regenachtige en bewolkte Dallas en ging naar het zuiden, naar Austin. Twee auto’s besloten onderweg de toeristische route te kiezen. Ze verlieten de snelweg en kwamen via kleine binnendoor weggetjes uit in Florence. De dorpjes zoals we die kennen van de films en series bestaan dus nog echt. De tijd lijkt hier stil gestaan te hebben en na een korte stop rijden we langzaam naar Austin, de hoofdstad van Texas.
In deze universiteitsstad is het South by Southwest festival. Het is gezellig druk en jammer dat we hier maar twee uurtjes zijn.
Toch is dat lang genoeg voor een van de mannen (Om privacy rekenen hebben we de naam weggelaten, red) om de vrouw van zijn dromen tegen te komen. Een ongetwijfeld zeer talentvolle zangeres en actrice. Dankzij Marita hebben we nu een foto en haar Facebook dus dat moet helemaal goed komen.
Na het eten was het tijd voor de enige ijshockeywedstrijd van de vakantie. De Texas Stars tegen een ploeg uit Milwaukee. Arjan kan het stadion niet vinden met de TomTom en zij arriveren pas vlak voor het einde van de eerste periode. De stand is dan al 3-1. Voor de thuisploeg ja. Het leek bij 3-0 weer geen spannende wedstrijd te worden, maar de gasten zijn eigenlijk beter en dringen aan. De ploeg haalt in de slotminuten de keeper van het ijs en maakt zelfs nog 4-3. Nog een paar kansjes voor Milwaukee maar het blijft bij 4-3.
Na de wedstrijd snel in de auto richting het hotel wat al richting San Antonio ligt. Daar zullen we eindelijk Nick en Rosanne weer zien. Na paar nachtjes natuur waren die vandaag al naar San Antonio gereden. Zij hebben hier de binnenstad bezocht en genoten van het schitterende weer. Iets te lang, want ze waren wat te laat bij de auto.
Nou ja, bij de plek waar ze de auto hadden geparkeerd. Want de ijverige politiemensen van San Antonio hadden de bolide van het tweetal al weggesleept. Gelukkig hadden ze de auto snel weer terug en leverde dat ondanks de boete geen problemen op verder.
Omdat er geen Hooters in de buurt van het hotel is lag iedereen ineens vroeg op bed zodat we morgen uitgerust naar de NBA-kampioen kunnen.
DAG 8, Minnesota Timberwolves @ San Antonio Spurs, 89-129. Amusemenstwaarde 6,5
Op deze mooie dag, San Antonio op de planning.
En lekker uitgerust waren we niet…… Sowieso elke dag al laat naar bed! Wat wel een goed teken is, want super gezellig is het allemaal. Maar hoofdreden is nu wel het geblaf van P(i)eter om 3 uur ’s nachts door de muren heen! En hij belt ons ook gewoon doodleuk midden in de nacht telkens wakker J P(i)eter heeft in ieder geval al de bijnaam ‘Doberman’ gekregen deze vakantie.
Ook deze ochtend gelukkig nog een levende Arjan & Marcel aangetroffen. Zij hadden het afgelopen nacht wat later gemaakt, en waren getuige van een schietpartij die maar 50 meter verder plaatsvond . Eerst dachten ze zelf nog vuurwerk gehoord te hebben, maar de 10 politieauto’s die snel ter plaatse waren, deden snel anders vermoeden! Close call 😛
Bij vertrek werd er eerst weer zo snel mogelijk onderweg gestopt voor koffie etc. Mark a.k.a. ‘Koos’ (werkloos, maar wel genoeg geld voor Amerika, BIZAR) en Peter a.k.a. ‘Krentenbol’ (spreekt voor zich) en a.k.a. ‘Bassie’ (snapt hij zelf nog steeds niet…..haha) zijn verslaafd geraakt aan de English Toffee Coffee. OMNOMNOM. Ook werden er veel bananen genuttigd, met name ter compensatie van ’s avonds alleen maar hamburgers te eten.
Wacht even, voor de duidelijkheid: Jeroen die alleen maar hamburgers vrat! En wat krijg je bij je hamburgers? LITERSSSSSSSSSSSSSSSS Cola. Ik schrijf dit dag-verslag trouwens, net na afloop van de reis nog. En uit betrouwbare bron, heb ik vernomen dat Jeroen nog wel leeft (Giel Beelen doet ook niet anders dan alleen maar cola zuipen 😉 ) Maar we zijn heel blij met Giel, want hij is bij 1 van de auto’s echt een betrouwbare TOP-chauffeur.
Als we weer verder op pad waren, duurde het vaak niet heel lang, of we moesten al weer stoppen. A.k.a. ‘Dixie’ = Patrick à de rest moge duidelijk zijn, hahaha!
In San Antonio aangekomen, hebben we met name genoten van het mooie weer in combinatie met de River Walk. Prachtige looppaden rondom de rivier die door San Antonio stroomt. Maar lopen??? Tuurlijk niet, een chill boottochtje van 35 minuten hebben we ons aan gewaagd. En onze groep had een toffe bestuurder. Wel apart te bedenken, dat de grappen die hij maakte, hij dus 20x op een dag maakt 😉 Maar hij heeft in ieder geval werk 😀 Noemenswaardig en indrukwekkend was de Tower Life Building. Dit gebouw heeft de vorm van een groot schip. Heel erg tof!
Een deel van de groep heeft daarna nog een drankje gedaan bij het Casa Rio restaurant. Bekend van de gekleurde parasols. En uitgebreid gegeten werd gedaan bij Lone Star aan het water.
Als afsluiter in downtown San Antonio, namen we deel aan het St. Patrick’s Day River Parade festival.
Inclusief live Ierse whisk(e)y muziek en groen bier! Zelfs de rivier was door middel van kleurstoffen groen gemaakt. Raar maar waar.
Positief puntje van de San Antonio trip: We zijn Patrick nu eens niet kwijtgeraakt, en zelf was hij weer geslaagd door nog weer 1 Hard-Rock-cafe-T-shirt aan zijn selectie toe te voegen.
Bijna tijd voor de game, maar onderweg zoals zo vaak, altijd wel korte stukken file. Gelukkig hebben wij Wilco ‘Playboy’ in de auto (iedereen is de tel al lang kwijt met hoeveel vrouwen hij al op de foto staat!) Deze jongeman, meestal samen met P(i)eter, heeft de grootste lol tijdens de files. Raampje open, en ROEIEN maar!!! Reacties van mede-weggebruikers waren schitterend. En zelf hebben we ook enorm veel gelachen.
Dan de wedstrijd: Spurs tegen de Timberwolves. Moet ik eerst even zeggen; Machtig mooie arena! Maar je struikelt binnen wel over de Mexicanen 😉
Op papier is het al een walk-over, en uiteindelijk blijkt dit ook het geval. Spurs winnen met 123-97, waarbij ze de laatste scores ook nog eens cadeau geven. Was het dan een saaie pot? Absoluut niet!
Alle Spurs spelers hebben minuten gemaakt. ‘Coach Pop’ heeft zijn ster-spelers gelukkig geen rust gegeven. Dus als je maar 1 wedstrijd van de Spurs gaat zien, ben je al blij, al die spelers live te kunnen zien. En er werd gewoon mooi, verzorgd en typisch Spurs basketball tentoongespreid. Genieten dus!
En bij de tegenstander konden we genieten van top-talent Andrew Wiggins. Helaas deden Rubio en Garnett daar niet mee…
Bijna 9 spelers van de Spurs in de dubbele cijfers. Een field goal percentage van bijna 60%, 3-punters percentage van 55%, bijna 90% vrije worpen raak geschoten en een season-team-high 38 assists. Nou, dan kijk je toch echt naar het beste van het beste!!! Opvallendste speler was toch wel Ginobili, ondanks maar 19 minuten speeltijd. – Hij had een mega-block op Kevin Martin – Tijdens een vrije worp was er een grappig moment: Hij gaf aan nog niet klaar te zijn voor zijn vrije worp, maar de scheidsrechter gooide de bal al zijn kant op, midden in zijn gezicht. Ginobili gaf de scheidsrechter daarop een technische fout. Super grappig.
Ginobili ging akelig door zijn enkel, en moest de wedstrijd verlaten. Gelukkig valt de schade mee, en mist hij maar een dikke week.
Zoals gebruikelijk werd er na de wedstrijd, door een deel van de groep, nog weer ‘ergens’ gegeten. Jullie zien het goed, want dat ergens staat tussen aanhalingstekens. Dat ‘ergens’ staat eigenlijk gewoon voor HOOTERS. Maar omdat we nu echt eens ergens anders wilden eten, hebben we gekozen voor een ander Breastaurant: TWIN PEAKS.
En heel veel anders was het ook niet. Chicks & Hamburgers wederom, hahaha. En natuurlijk basketball kijken! Heerlijk land dat Amerika
Na het eten tijd om nog ergens af te pilsen. Dus de rest van de groep zoeken. Maar dat stelletje eikels heeft ons naar een gay-bar verwezen……………. Mooie grap, maar wel snel verder zoeken voor een leuke tent. In Amerika zijn veel tenten al tijdig dicht, en weten wij uit ervaring de Coyote Ugly nog niet! Daar gingen wij dus heen. Coyote Ugly is ongeveer hetzelfde als Hogs & Heifers. Goede rock muziek, en weirde maar schaars geklede dames dansend op de bar!
DAG 9, vrije dag en rit naar Galveston
DAG 10, Orlando Magic @ Houston Rockets, 94-107
DAG 11, dagje strand
In de ochtend waren alle mensen om 11.00 in de lobby die naar de rodeoshow wilden. Na een uur extra rijden kwamen we op plaats van bestemming. De rodeoshow was al uitverkocht, dus bleef alleen de kermis over met live stock. Na wat rond te hebben gelopen over het terrein, waar heel veel vlees en attracties waren, gingen twee personen een spookhuis in. Voor ongeveer 4 dollar p.p. waar je binnen 2 minuten weer buiten was, drama dus Bovendien zag je vrij weinig engs.. Om 16.00 weer met ze allen verzamelen om naar de wedstrijd Houston Rockets tegen Denver Nuggets te gaan die om 19.00 begon.
Na een leuke wedstrijd, en het voorstellen van oude legendes zoals onder andere Hakeem The Dream Olajuwan, (hij werd twee keer kampioen van 1993-94 en 1994-95), zagen wij een persoonlijke record van James Harden met 50 punten.
Het was een mooie afsluiting van de vakantie. De uitslag was 118-108 voor the Rockets. Morgen is iedereen om 10.45 weer klaar om te vertrekken terug naar Nederland.